TVDW 03/08/2025 - The Osborne Brothers - Ruby Are You Mad? (1963)

 

TVDW 1073. Na enkele dagen Hanoi zetten we koers naar het Vietnamese platteland. Ik werd er wakker op een idyllische plek, omringd door rijstvelden. Het berichtje op mijn gsm was onwezenlijk, ontnuchterend, onbegrijpelijk: mijn vriend Bart was overleden.

Het is onmogelijk en misschien zelf ongepast om nu op deze blog te schrijven wat Bart voor me betekende, welke raakvlakken we hadden, hoe ik hem leerde kennen. Muzikale raakpunten hadden we ook, en vele. Bart was een uitstekend gitarist die ook vele eigen nummers schreef, waar ik dan onbeschaamd mijn ongefilterde mening mocht over geven. Het zorgde steeds voor fijne gesprekken of briefwisselingen. 

De muzikale herinneringen tussen ons zijn te talrijk om op te sommen; ze gaan van concerten over albums tot specifieke songs - of zelfs mp3'tjes die hij me stuurde van zijn zoon of dochter en diens muzikale uitstapjes. Verder was er de gezamenlijke voorliefde voor Josh Rouse, Neal Casal, Thin Lizzy, Pink Floyd, Tom Robinson, Steve Wynn, Joshua Redman, Brad Mehldau... ik ga ermee stoppen want de lijst is echt eindeloos (en is eigenlijk ook veel te triviaal om hier op te sommen). 

Lijstjes maken, dat deden we trouwens beide ook graag. Jaren geleden stuurden we elkaar elke weekdag een muzikale tip - met argumentatie, vanzelfsprekend, en dat hielden we maandenlang vol. Een goede twee jaar terug startten we opnieuw zoiets op, dit keer een gezamenlijke lijst op Spotify. Het dwangmatig dagelijks posten, dat hadden we inmiddels laten varen. Nu lanceerden we om de beurt een song, gewoon als het ons uitkwam. Soms met een argumentatie via whatsapp, soms ook niet. De whatsapp chat blijft nu verweesd achter, op mijn gsm. Een stille getuige van onze vriendschap; van de manier ook waarop we van muziekjes allerhande hielden en tegelijk geen kans onbenut lieten om wat flauwiteiten heen en weer te gooien. 

De laatste track die Bart suggereerde, een paar dagen voor mijn vertrek naar Vietnam, was Ruby Are You Mad van The Osborne Brothers. Ik ging 'm binnenkort nog wel eens vragen naar het hoe en waarom van deze specifieke keuze. Ik ging 'm nog uitgebreid vertellen over de jazzclub in Hanoi. De foto's die ik stuurde, heeft hij nooit meer gezien. Ik ging nog naar zovele concertjes gaan met hem. Ik ging nog zo vaak kunnen genieten van zijn gulle lach, van zijn onnozele humor, van de soms mild-ironische en relativerende kijk die hij had, zowel op muziek als op het leven. Maar de bladzijde is definitief omgeslagen. Er worden geen nieuwe hoofdstukken meer bijgeschreven, geen muziekjes meer gedeeld.

Bedankt voor je vriendschap, Bart.

TVDW 27/07/2025 - Art Blakey & the Jazz Messengers - Moanin' (1959)

 

TVDW 1072. Drie weken weg, dat wil - net als andere jaren met een langere zomerse reis - zeggen dat drie weken lang de tvdw's liggen te sudderen, tot bij de thuiskomst. Soms is het best een challenge om tijdens die drie weken, ver weg van spotify en platendraaier, tvdw's te distilleren uit de vakantie-evenementen, maar het lukt altijd wel. Al had ik dit keer nooit gedacht te moeten schrijven wat ik nu ga schrijven.

Deze zomer ging de reis richting Vietnam. In de eerste dagen bleef de muzikale input beperkt tot Kenny G, Rowan Keating en Backstreet Boys; muziek waarop de chauffeur en gids die we ter beschikking hadden, blijkbaar gek was. In Hanoi belandden we echter ook in de Binh Minh Jazz Club, waar die avond een knap kwartet speelde. Ik genoot van de set, maakte wat foto's die ik diezelfde avond onder meer nog naar Bart stuurde. Bart is een vriend die ik al zowat dertig jaar ken en waarmee ik onder meer een voorliefde voor jazz deel. Onlangs waren Bart en ik bijvoorbeeld nog gaan kijken naar Jazz Sabbath en naar Alex Koo. 

Toen de (uitstekende) Vietnamese jazz cats plots een van mijn favoriete Blue Note-nummers inzetten, Moanin' van Art Blakey, stond mijn eerste tvdw meteen vast.  

TVDW 20/07/2025 - Suzi Lane - Ooh La La (1979)

 

TVDW 1071. Fijne eerste kennismaking was het, met listening bar Barragan in Oostende. Over de opbouw van de setlist (vier uur!) en het verloop van de avond was ik best tevreden; ik smokkelde een drietal Marvin Gaye-verwijzingen in de set en maakte wat muzikale linkjes waar ik - tenminste ik - plezier aan beleefde. Eindigen deed ik, om middernacht, met een verwijzing naar mijn mama, die op deze dag 88 zou zijn geworden.

Als tvdw ga ik voor een wat vergeten Moroder-samenwerking. Suzi Lane stond héél even geboekstaaft als de next big thing en de opvolgster van Donna Summer, niet enkel omwille van de connectie met de discomachine uit München, maar ook omdat het fotomodel een societyfiguur was die zelfs met Arnold Schwarzenegger een destijds veelbesproken (en gedocumenteerde -> google images) kortstondige relatie had. Een auto-ongeval vlak na de release van haar debuut (waarvan de tvdw de titeltrack is) maakte meteen een einde aan haar carrière.

 01. Madness – The Return of the Los Palmas 7 / 02. Swing Out Sister – Twilight World (Superb Superb Mix) / 03. Everything But The Girl – Careless / 04. Womack & Womack – Family Spirit / 05. Dusty Springfield – Wishin’ & Hopin’ / 06. Steve Miller Band – Circle of Love / 07. Dire Straits – Six Blade Knife / 08. Chris Isaak – Dancin’ / 09. The Chi-Lites – Inner City Blues / 10. Emotions – Ain’t No Sunshine / 11. Warhaus – Timebomb / 12. Tom Robinson Band – Atmospherics (Listen to the radio) / 13. Marianne Faithfull – Broken English / 14. Barry Reynolds – I Scare Myself / 15. Arsenal – Black Mountain / 16. The Rolling Stones – Emotional Rescue / 17. Byrds – Eight Miles High / 18. Roxy Music – Ain’t That So / 19. Steely Dan – Black Cow / 20. David Bowie – Loving the Alien / 21. Lou Reed – High in the City / 22. Iggy Pop – Candy / 23. Little Steven – Solidarity / 24. The Inmates – Dirty Water / 25. The Equals – Police On My Back / 26. The Clash – Hitsville UK / 27. Katrina & The Waves – Game of Love / 28. Squeeze – Cool for Cats / 29. Garland Jeffreys – Matador / 30. The Belle Stars – The Clapping Song / 31.  Fun Boy Three & Bananarama – It Ain’t What You Do / 32. The Beat – Can’t Stand Used To Losing You / 33. The Specials – Gangsters / 34. Lou & The Hollywood Bananas – Kingston Kingston / 35. The Selector – James Bond / 36. Stealers Wheel – Stuck In The Middle With You / 37. André Brasseur – Early Bird Satellite / 38. Max Berlin – Elle & Moi / 39. Saint Tropez – Je t’aime / 40. Love Unlimited Orchestra – I’m So Glad I’m A Woman / 41. Suzi Lane – Ooh La La / 42. Roberta Kelly – Innocent / 43. Herb Alpert – Rotation / 44. Patrick Cowley – Iko Iko / 45. Marvin Gaye – Funk me / 46.  Dennis Edwards & Siedah Garrett – Don’t Look Any Further / 47. Neneh Cherry – Inna City Mama (12” extended version) / 48. Sly & Robbie – Boops (here to go) / 49. Lalo Shifrin – Jaws / 50. Tullio de Piscopo – Stop Bajon (12” club mix) / 51. Change (feat. Luther Vandross) – Searching / 52. 50 & 50 Brothers – Red Man / 53. KC & The Sunshine Band – Get Down Tonight / 54. Hot Chocolate – Every 1’s A Winner / 55. Johnny ‘Guitar’ Watson – A Real Mother For Ya / 56. Sheila E – A Love Bizarre / 57. Lene Lovich – Lucky Number / 58. Lio – Banana Split / 59. Blondie – Denis / 60. Martha & The Muffins – Echo Beach / 61. Pozo Seco Singers with Don Williams - Guantanamera

TVDW 13/07/2025 - The Emotions - Ain't No Sunshine (1977)

 

TVDW 1070. Dinsdag staat er een dj-setje gepland in de Barragan, een listening bar in Oostende waar ik me heb binnengepraat. Afgelopen vrijdag scoorde ik nog een leuk plaatje dat meteen mee mag in het bakje. 

The Emotions hebben bij mij natuurlijk een wit voetje door de intense samenwerking met Earth Wind & Fire (en de hits en prachtige platen die dit met zich bracht). Ze hadden er echter al een hele carrière opzitten, voor Maurice White van EW&F hen onderdak bood. Hun eerste successen boekten de zusjes onder de vlag van het Stax-label en onder de vleugels van The Staple Singers. In 1977 werden een aantal van de niet eerder uitgebrachte nummers uit de Stax-kluis uitgebracht op het album "Sunshine". Daaronder ook de fijngevoelige, originele cover van het bekende Bill Withers-nummer. Wie weet haalt het dinsdag ook het dj-setje. 

TVDW 06/07/2025 - Fire And Ice - Inferno (1979)

 

TVDW 1069. Het zoveelste voorbeeld van synchroniciteit, het schijnbaar lukraak samenvallen van enkele gebeurtenissen waarmee 'het toeval' je iets wil zeggen (of, in dit geval, je wil sturen naar een bepaalde tvdw). Afgelopen vrijdag wat terrasjes gedaan en een platenbeursje afgelopen met Stefan. We praatten over Lalo Schifrin. Ik tik een uurtje later een intrigerende 12 inch op de kop, waarop Lalo's naam vermeld staat. Verschenen op het Butterfly Records-label, een van die talloze gespecialiseerde platenhuizen die in de tweede helft van de seventies een graantje meepikten van de disco hausse. Ik doe wat opzoekingswerk. Fire And Ice uit 1979 lijkt een one-off projectje van Lalo en diens vrouw Donna, met twee langgerekte lappen ultra-disco. Niet dat Lalo tot 1979 wachtte om op de discotrein te springen. Met Black Widow en Towering Toccata had hij enkele jaren eerder al twee straffe platen gemaakt die de brug legden tussen club music en film scores. 

Film scores ja, daar is Lalo natuurlijk het bekendst mee geworden. Mission Impossible natuurlijk, maar net zozeer Dirty Harry, Enter The Dragon of (de uiteindelijk in de vuilbak gekieperde) soundtrack voor The Exorcist. Net als Deodato en Quincy Jones was Schifrin een rennaissance man die in ontzettend veel muziekgenres zijn mannetje stond, van big band over bossa nova tot fusion en disco. 

En om die synchroniciteit compleet te maken: pas bij het googlen ontdekte ik dat de man een goede week geleden overleden was. Soms zegt Het Universum je welke tvdw je moet kiezen.

TVDW 29/06/2025 - George Benson - Soulful Strut (1979)

 

TVDW 1068. Niet dat er bepaald veel volk op afkwam - wat dat betreft blijken mijn drie passages in de Antwerpse listening bar nogal ongelukkig - maar ik amuseerde me toch weer, bij de voorbereiding zowel als bij het draaien van mijn dj-setlist bij Steurzender. Hieronder de setlist (- waar ik zelf nogal tevreden over was) glijdend van soul over funk tot disco - en met tussendoor een kleine tribute voor de recentelijk overleden Sly Stone en Calvin Yarbrough. 

Voor de tvdw ga ik voor de George Benson-track die al een paar weken geleden als eerste geselecteerd werd voor de setlist; een Northern Soul classic die stijlvol onder handen werd genomen door Benson op "Livin' Inside Your Love", het album dat hij inblikte net voor zijn commerciële topper "Give Me The Night".

01. The Main Ingredient – Everybody Plays The Fool / 02. Intruders- Check Yourself / 03. Stylistics – You Make Me Feel Brand New / 04. Daryl Hall & John Oates – She’s Gone (album version) / 05. Deniece Williams – Free / 06. Harold Melvin & The Blue Notes – Wake Up Everybody / 07. Marvin Gaye – Mercy Mercy Me / 08. Barry White – It’s Ecstasy When You Lay Down Next To Me / 09. Jimmy McGriff – It Feels So Nice (do it again) / 10. Isaac Hayes – Kidnapped / 11. Fatback Band – (Are you ready) Do The Bus Stop / 12. Bohannon – Summertime Groove / 13. George Duke – Dog-Man / 14. Rufus & Chaka Khan – What Am I Missing? / 15. Brothers Johnson – Strawberry Letter 23 / 16. Kool & The Gang – Too Hot / 17. George Benson – Soulful Strut / 18. Jesse Johnson – I’m Just Wanting You / 19. Gino Soccio – Closer / 20. Earth Wind & Fire – On Your Face / 21. Commodores – Rapid Fire / 22. O’Jays – Love Train / 23. Billy Preston – The Bus / 24. Curtis Mayfield – Pusherman / 25. Sly & The Family Stone – Family Affair / 26. Isley Brothers – Harvest For The World / 27. Delegation – Sho ‘Nuff Sold On You / 28. Rick James – 69 Times / 29. Prince – Head / 30. Reddings – The Awakening Pt. 1 / 31. Johnny Guitar Watson – Booty Ooty / 32. Nile Rodgers – The Land of the Good Groove / 32. Chic – (funny) Bone / 33. Bell & James – Livin’ it up (Friday Night) / 34. War – The Music Band / 35. Yarbrough & Peoples – Heartbeats / 36. Nona Hendryx – Transformation / 37. Brass Construction – International / 38. Oliver Cheatham – Get Down Saturday Night (extended version) / 39. One Way (feat. Al Hudson) – Pop It.   

TVDW 22/06/2025 - Sunny Side Up - Carrie (1998)

 

TVDW 1067. Als ik de lijst van de tvdw's van de afgelopen twintig jaar overschouw, staan er natuurlijk héél wat favoriete artiesten in. Maar dat ene criterium - het nummer dat tijdens de week het meeste indruk maakt, nomineren - wel, dat zorgt ook voor opmerkelijke uitzonderingen. Zo had ik nooit gedacht dat Smokie, Fabrizio, Peter Maffay, Conjunto Express, Sandii of het nummer Hallo Bimmelbahn van Nighttrain in deze blog zouden opduiken. Maar kijk, ze hadden allen zo hun reden om indruk te maken. Met de tvdw van deze week is dat niet anders.

Als copywriter werk ik onder meer voor een ziekenhuismagazine (don't ask). Een van de rubrieken is 'patiënt aan het woord' en de patiënt die ik deze week mocht interviewen, was een beetje een BV. Raf Van Brussel is naast radiomaker ook zanger, hij zat in de nineties in het groepje Sunny Side Up. Bij aanvang van het interview met Raf kon ik niet nalaten om hem te vertellen over die ene keer dat ik hem, bij het verschijnen van "A Small Price for Heaven", het tweede album van zijn band, mocht interviewen voor Het Nieuwsblad. Gek hoe mijn geheugen dan wakker wordt en hoe ik me dan plots herinner dat ik, op dat terras in Antwerpen in 1998, met hem sprak over Amerikaanse westcoast pop, en hoe die weerklonk in Carrie, destijds mijn favorietje van het album.

Na afloop van het interview werd het pas echt plezant. We spraken nog even over The Brand New Heavies, Young Gun Silver Fox, Patrice Rushen en de One Song-podcast. En de daaropvolgende dagen wisselden we pop trivia uit over Roachford, Toy en The Bet en Christopher Cross. Hoe muziek kan verbinden, quoi. 

Deze week heb ik, volgend op dat fijne interview, natuurlijk ook de cd "A Small Price for Heaven" van onder het stof gehaald. Blijft een prima song, dat Carrie.

 

TVDW 15/06/2025 - Beach Boys - Pet Sounds (1966)

 

TVDW 1066. Het zal meer en meer gebeuren. De grote namen uit de popmuziek die het loodje leggen. Prince, Petty, Mercury, Zevon... het zijn slechts enkele van mijn helden die al jàren geleden het tijdelijke voor het eeuwige wisselden. Het aantal RIP's gaat logischerwijze stelselmatig toenemen. Je mag er niet aan denken dat iconen als pakweg Stevie Wonder, McCartney, Jagger en Elton John deze aardkloot vaarwel zeggen. But time waits for no one, now does it? 

Afgelopen week was een barslechte week op dat vlak, met het afscheid van zowel Sly Stone als Brian Wilson. Wees gerust, 't is nu niet dat ik elk sterfgeval ga gebruiken als aanleiding voor een tvdw, maar afgelopen week gooide ik bij wijze van kleine tribute zowel "There's A Riot Goin' On" als "Pet Sounds" op de draaitafel. Alhoewel Sly's album me nauwer aan het hart ligt, viel me bij Pet Sounds het titelnummer op. Een instrumental die ik parkeer voor future dj-sets - instrumentaaltjes zijn hiervoor altijd uitermate geschikt - en die, zo lees ik op het internet, eigenlijk bedoeld was als James Bond Theme Song.